Dyplomy 2014

Małgorzata Faltynowska, z cyklu W ciszy samotności

Katarzyna Tyszkiewicz, z cyklu Oczekiwanie

Monika Stajkun, z cyklu Między wodą a ziemią

Ewa Woroniecka, z cyklu Zatrzymać czas

Artur Marciniak, z cyklu Samotność

Łukasz Piechowski, z cyklu Dializa

Łukasz Witas, z cyklu Nieobecni

Wojciech Kusznierko, z cyklu Powroty

Odnajdując swoją przestrzeń, młodzi artyści przekazują nam jej znaczenie. Zamykają swoją subiektywną refleksję w obrazie fotograficznym, który przechowuje każde ich spostrzeżenie, wątpliwość, euforię, zadziwienie i smutek doznań. Ich światy są jednocześnie wspólne i różne – żyjemy w czasach globalizacji; społeczeństwa obcują z podobnymi problemami bytowymi i duchowymi, rozwiązując je według ogólnie akceptowanych wzorców. Zapominamy o naszej indywidualnej niepowtarzalności stając się strumieniem nazwanym przez Zygmunta Baumana „płynną nowoczesnością”. Samonapędzające się procesy są lawiną pochłaniającą wszelkie formy aktywności i wydają się być nieuniknione, nawet w kontekście wypowiedzi artystycznej. Czy fotografia potrafi się temu oprzeć? Tego nie jestem w stanie ocenić, cieszy mnie jednak różnorodność tematyczna i szeroki zakres obszaru indywidualnej wrażliwości, jaką reprezentują swoimi pracami absolwenci Akademii Fotografii i Przedsiębiorczości. Małgosia Faltynowska i Artur Marciniak dotykają problemu samotności – jak bardzo potrafi być uwikłany człowiek w związkach z innymi i jak bardzo samotny. Łukasz Witas i Wojtek Kusznierko wchodząc w obręb refotografii, sięgają w głębokie, indywidualne interpretacje upływającego czasu, przyjmując jednocześnie dalekie od siebie formy obrazowania. Łukasz Piechowski posługując się czystym reportażem, umieszczonym w granicach dokumentu, opowiada o radości i smutku życia w bezustannym cierpieniu. Ewa Woroniecka, używając wielowarstwowego przekazu, oddaje szacunek temu, co najważniejsze w naszym życiu – naszym najbliższym, dzięki którym jesteśmy. Kasia Tyszkiewicz, w dwuznaczny sposób wykorzystując Camera Obscura utworzoną z pokoju, kreuje senne, pełne niedopowiedzeń relacje o zależnościach związanych ze sobą młodych ludzi oraz o przestrzeni, w której żyją. I wreszcie, z wrażliwością „symbolicznego romantyzmu”, Monika Stajkun próbuje przekazać prawdę o wszelkich cyklach, przemianach i naturze naszego bytu. O tym, iż jesteśmy cząstką wspaniałego Wszechświata. Dyplomy to dopiero początek ich drogi, początek samorozwoju, świadomego i indywidualnego patrzenia przełożonego na fotografie. To dobry początek.

Grzegorz Jarmocewicz
Kurator wystawy

Realizacje powstały w trakcie seminariów dyplomowych prowadzonych przez wybranych wykładowców szkoły: Grzegorza Dąbrowskiego – Pracownia Dokumentu – dyplom Łukasza Piechowskiego; Tomasza Michałowskiego – Pracownia Klasycznych Tematów w Fotografii – dyplom Ewy Woronieckiej; Grzegorza Jarmocewicza – Pracownia Kreacyjnych Technik Fotograficznych – dyplomy Małgorzaty Faltynowskiej, Moniki Stajkun, Artura Marciniaka, Łukasza Witasa oraz także Grzegorza Jarmocewicza – Pracownia Fotografii Intermedialnej – dyplomy Katarzyny Tyszkiewicz i Wojciecha Kusznierko.