Galeria FF (Forum Fotografii) powstała z inicjatywy Krzysztofa Cichosza w grudniu 1983 r. przy Dzielnicowym Domu Kultury Łódź-Widzew, gdzie działała do czerwca 1989 roku.
      W grudniu 1989 r. Galeria wznowiła działalność pod patronatem Łódzkiego Domu Kultury, uzyskując korzystniejszą lokalizacje oraz znaczną poprawę warunków ekspozycyjnych i organizacyjnych.
      Program galerii ściśle związany jest z aktualną sytuacją kultury i kondycją środowiska artystycznego. Burzliwe przemiany polityczne zachodzące w Polsce w latach 80-tych ze szczególną ostrością ujawniły (od dawna już wyczuwalny) kryzys formacji modernistycznej, odnoszący się do całości kultury, a wyjątkowo silnie do obszaru sztuki. Towarzyszące temu załamanie awangardowych hierarchii wartości i związanych z nimi strategii twórczych wywołało niezwykłe zróżnicowanie indywidualnych poszukiwań artystycznych. Pewną ich część, zależną od szerokości rozumienia samego terminu, można określić postmodernistycznymi. Szereg innych, trudnych dzisiaj do klasyfikacji, obrazuje świadomość czasu, a jak można przypuszczać odnajdzie swoje miejsce i rangę po dokonaniu się procesu kształtowania nowej formacji kulturowej.
      Na tym tle Galeria FF stawia sobie za zadanie szeroką i wielowątkową prezentacje współczesnej twórczości realizowanej za pomocą (lub z udziałem) tworzywa fotograficznego. Galeria przyjmując za metodę pracy organizowanie wystaw autorskich, monotematycznych lub obrazujących indywidualną ewolucje postawy twórczej - dąży do ukazania współczesnej fotografii jako żywego i ważnego elementu kultury; elementu w równym stopniu opisującego jak kształtującego kulturę.
      W zorganizowanych dotychczas kilkuset wystawach Galeria zaprezentowała większość najważniejszych tendencji polskiej fotografii oraz szereg najwybitniejszych jej twórców.
      W początkowym okresie działalności Galerii w realizowanych wystawach silnie zaznaczył się nurt krytyczny w stosunku do sytuacji politycznej i społecznej. Tematyka ta występowała w wystawach Zdzisława Pacholskiego, Anny Bohdziewicz, Bogdana Sarwinskiego czy Zbigniewa Sejwy. W późniejszym okresie, w miarę stabilizowania się sytuacji politycznej, w programie galerii na plan pierwszy wysunęły się tendencje intermedialne i klimat postmodernistyczny. Wymienić tu warto postawy Leszka Golca, Andrzeja Janaszewskiego czy Włodka Krzemińskiego jako bardzo charakterystyczne - u wielu innych zaś wspomniany klimat stanowił istotny element nadający charakter wypowiedzi artystycznej.
      Galeria zaprezentowała także dorobek aktywnych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych klasyków polskiej fotografii: Zofia Rydet, Jerzy Lewczynski, Stefan Wojnecki i Józef Robakowski. Ważny dla współczesnej kultury nurt powrotu do sacrum i poszukiwań metafizycznych ujawnił się w wystawach Andrzeja Różyckiego, Andrzeja Brzezińskiego i Tomasza Sobeckiego. W modnym i aktualnym nurcie fotografii inscenizowanej zrealizowane były wystawy Grzegorza Przyborka, Stefana Wojneckiego, Zbigniewa Tomaszczuka oraz Witolda Węgrzyna. Galeria zaprezentowała również dorobek typowych indywidualistów, trudnych do umieszczenia w wymienionych nurtach: Wiesława Brzóski, Wojciecha Niedzielko, Piotra Tomczyka, Bolesława Stachowa czy Wiesława Barszczaka ... .
      Na szczególne podkreślenie w kształtowaniu programu galerii zasługuje wyraźnie zarysowująca się linia faworyzowania tendencji intermedialnych - łączących fotografie z innymi rodzajami kreacji w spójną całość - co pozwala ujrzeć fotografie jako jeden z elementów współczesnych działań plastycznych - czy szerzej ujmując sprawę - działań artystycznych; nie zaś jako izolowaną, zamkniętą w "getcie" dziedzinę. Realizacje takie zaprezentowało szereg znanych powszechnie artystów: Marcin Berdyszak, Jerzy Grzegorski, Wiesław Brzóska, Edward Łazikowski i Zbigniew Treppa.
      Najmłodsze pokolenie polskich fotografów miało okazję przedstawić swoje dokonania w szeregu wystaw; wymienić warto najciekawszych autorów: Sławomir Barcik, Irena Nawrot, Konrad Kuzyszyn, Danuta Kuciak, Rafał Magierski, Tomasz Michałowski czy Sławomir Kubala. Problematyce młodej fotografii poświecona była duża wystawa zbiorowa pt. ZMIANA WARTY zrealizowana w 1991 roku (kurator: K. Cichosz, K. Jurecki) - wystawa analizująca zmiany stylistyczne w fotografii polskiej wnoszone przez najmłodsze pokolenie artystów posługujących się fotografią.
      Następną większą realizacją Galerii FF była wystawa pt. KONSTELACJA zorganizowana z okazji dziesiątej rocznicy powstania galerii. Mimo historycznej okazji wystawa nie miała stricte historycznego charakteru. Ponieważ głównym zadaniem galerii jest obserwacja najbardziej aktualnych tendencji, postanowiłem z takim samym założeniem skonstruować wystawę rocznicową. Opierając się o autorów, którzy wcześniej prezentowali swoje wystawy indywidualne w Galerii FF do wystawy KONSTELACJA zaprosiłem tych, których twórczość uznałem za najistotniejszą dla współczesnego obrazu polskiej fotografii związanej z nurtem multi- czy intermedialnym. Na wystawę składały się więc prace 29 autorów, zarówno aktywnych wówczas klasyków dziedziny np. Zofii Rydet, Stefana Wojneckiego, Józefa Robakowskiego; poprzez prace autorów średniego pokolenia - po prace najmłodszych, ale już ukształtowanych artystów skupionych w ośrodkach łódzkim, poznańskim czy lubelskim. W ten sposób wystawa, nie wyczerpując tematu, stanowiła szeroki przegląd najbardziej współczesnych poszukiwań twórczych polskich artystów związanych z fotografią. Premiera wystawy miała miejsce w grudniu 1993 roku w Łódzkim Domu Kultury, natomiast w kwietniu 1994 roku wystawa została zaprezentowana w Instytucie Kultury Polskiej w Berlinie.
      Pozytywne opinia środowiska artystycznego i krytyków, skłoniła Ministerstwo Kultury i Sztuki RP do włączenia wystawy KONSTELACJA do obchodów Dni Polskich w Bawarii w 1995 roku. Dostosowując wystawę do rangi imprezy i powierzchni ekspozycyjnej znacznie ją rozszerzyłem i uzupełniłem (550 m2). Pod nazwą KONSTELACJA 2 wystawa była eksponowana na Uniwersytecie Maksymiliana w Monachium oraz w Galerii Ratusza Miejskiego w Landshut - w październiku '95. W takiej formie wystawa stała się największa w historii prezentacją polskiej fotografii artystycznej na terenie Niemiec.
      Dla zaznaczenia piętnastej rocznicy działalności, w grudniu 1998 roku, galeria zorganizowała ogólnopolską, problemową wystawę fotografii pt. FOTOGRAFIA i PRZESTRZEŃ. W oparciu o prace piętnastu najwybitniejszych polskich artystów posługujących się tworzywem fotograficznym, wystawa przeanalizowała problem wzajemnych relacji między przestrzenią i fotografią. Współkomisarzem wystawy był Lech Lechowicz, on także jest autorem publikowanego w katalogu wystawy eseju, wprowadzającego w tytułowy problem. Wystawie, podobnie jak poprzednim, towarzyszył starannie opracowany katalog. Po premierze w ŁDK w następnym roku wystawa "Fotografia i Przestrzeń" była prezentowana w BWA w Jeleniej Górze oraz w Galerii Pustej Górnośląskiego Centrum Kultury (Katowice).
      W roku 2003, świętując dwudziestolecie istnienia, Galeria FF prezentowała wystawę ŁÓDŹ FOTOGRAFII - Dwie dekady w kręgu Galerii FF, której towarzyszył trójjęzyczny katalog. Ekspozycja zaprezentowana została w Polsce (Galeria FF, Galeria Amcor Rentsch) oraz we Francji (Instytut Polski w Paryżu) Kuratorzy projektu, Krzysztof Cichosz oraz Lech Lechowicz, skupili się na prezentacji twórców związanych z łódzkim środowiskiem artystycznym. Jego specyfikę na tle artystycznej mapy Polski analizował w zamieszczonym w katalogu tekście Lech Lechowicz. Wystawa Łódź Fotografii stała się również przyczynkiem do prześledzenia historii wystawiennictwa fotografii w Łodzi od datowanych na drugą połowę XIX wieku początków. Z zadaniem tym zmierzył się Grzegorz Bojanowski w artykule Wystawy fotografii - fotografia na wystawach. Szkic historyczny o wystawiennictwie fotograficznym w Łodzi. Wystawa obrazowała wielość postaw obecnych w fotografii kreacyjnej czołowych artystów związanych, choć niekoniecznie stałe mieszkających, z Łodzią, między innymi: Witolda Krymarysa, Andrzeja Różyckiego, Zygmunta Rytki, Konrada Kuzyszyna, Józefa Robakowskiego, Krzysztofa Cichosza, Barbary Konopki, Edwarda Łazikowskiego.
      W 2002 przy współudziale Brtitish Council Galeria FF zorganizowała ekspozycję pionierskich, barwnych fotografii Madame Yevonde Be Orginal or Die. W tym samym roku galeria zaprezentowała również ważną wystawę podsumowująca lata dziewięćdziesiąte Wokół dekady. Fotografia polska lat 90. wystawę zorganizowały Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe we Wrocławiu oraz Galeria FF ŁDK; a jej kuratorzy to: Krzysztof Cichosz, Adam Sobota oraz Krzysztof Jurecki. W wystawie udział wzięli między innymi: Leszek Golec, Tatiana Czekalska, Waldemar Jama, Tomasz Kizny, Zofia Kulik, Tomasz Komorowski, Bogdan Konopka, Sławomir Kubala, Konrad Kuzyszyn, Andrzej Lachowicz, Andrzej Jerzy Lech, Janusz Leśniak, Edward Łazikowski, Łódź Kaliska, Antoni Mikołajczyk, Natalia LL, Irena Nawrot.
      Z okazji dwudziestopięciolecia istnienia galerii, w 2008 roku, wydany został album CZAS FORUM FOTOGRAFII. Wydawnictwo zawiera bogaty materiał ilustrujący ćwierćwiecze działalności galerii.